Maison d’Art

Zoals jullie weten had ik gisteren 35 kilometer in de beentjes en voelde ik me geweldig goed wanneer ik aankwam in Maison d’Art.

Wat jullie niet weten ik dat nadat ik de groenten in de oven had gestopt, ik me plots behoorlijk slecht ben beginnen voelen. Lichamelijk uiteraard. Laat ik het zo stellen ik heb intiem kennis gemaakt met het enige toilet in het huis …

Maar goed ik viel vroeg in slaap en heb het daarna heeeel rustig aan gedaan. Hoewel het maar een goeie 22 kilometer was vandaag voelde het aan als veel meer. 6 kilometer voor ik aankwam heb ik zelfs een half uur gerust in een oude kerk. Iets wat ik anders zelden doe.

Maar we zijn nu ruim 24 uur later, ik heb toast brood gegeten met wat kaas. Wat soep en yoghurt en alles lijkt terug ok. Vermoedelijk waren de ingrediënten in maison d’art toch niet zo geweldig.

Vandaag slaap ik in een héberge met een bonte bende van 5 andere pelgrims. Twee hilarische oudere Franse vrouwen (Christelle en Valerie) die de weg van Poitiers tot aan Saintes doen. Soms al wandelend soms via autostop. Een jonge Hongaar die de route van Parijs tot in Santiago aflegt en er ook helemaal niets mee inzit om buiten te slapen. Cindy die ik gisteren achter heb gelaten is ook terug. En dan is er nog Alex, een Nederlandse pelgrim met een zak van 20 kilogram! 

Het voelt een beetje aan als de film Auberge Espagnol. En ik die ertussen zit om alles te vertalen voor iedereen. Mocht mijn lerares Frans uit het vijfde middelbaar me bezig zien ze was trots op me geweest. 

Morgen ben ik officieel een maand onderweg, en om dat te vieren wacht er een korte etappe op me. Korter dan mijn eerste dag, naar Izegem, maar de dag erna wordt het pittig.