Morgen sluit ik Arras-Épernon definitief af.

Een relatief rustige dag vandaag, een goeie 22 kilometer naar Richebourg. Ik stond deze morgen op en had het gevoel niet de beste benen te hebben. De hond/wolf die me vannacht om 2 uur wakker huilde zat daar zeker voor iets tussen. Ik verliet de Airbnb en zat al snel terug op de officiële route in de richting van Houdan. 

Al wandelen door de velden valt het wel op dat de gele koolzaadvelden steeds meer plaats lijken te maken voor graan. Althans daar waar ik passeer, valt dat me toch op. 😅 Ook heb ik een beetje kritiek op Apple Maps … sommige stukken vandaag waren maar zeer bedenkelijk wandelroutes te noemen, zoals de grote foto van deze update. Het gras kwam bij momenten tot aan mijn knieën. Voeg daar nog es aan toe dat het al de hele dag mistig was – en dus het gras erg nat was – kan je al misschien inbeelden dat mijn voeten het niet droog hielden, zelfs al regende het niet.

Wat me ook blijft verbazen is de omvang van de huizen langs de route. Zelfs de nieuwbouwwoningen zijn hier bijzonder groot. Aan een van de villa’s hing een bordje over de verbouwingswerken. Een ‘cuisine d’été’ met een totale oppervlakte van 58 vierkante meter. Oké dan, die zien het ook groots precies. 

Wat de grens van 10 dagen betreft, wel daar zit zeker waarheid in. Als je ooit een lange tocht wil doen, zorg dan dat je minstens 20 dagen onderweg bent. Anders heb je alleen de pijntjesdagen 😉.

Ik slaag er ook meer en meer in om mijn gebruikelijke snelheid te stappen van ongeveer 12 minuten per kilometer. Ik lijk meer en meer verwijderd van “ook al strompelend, ga je vooruit.”

Sterker nog, ik betrapte mezelf erop plannen te maken voor wanneer ik Tours bereik … het moge duidelijk zijn ik begin er ook echt zelf meer en meer in te geloven. 😂

Vanavond slaap ik op een sofa nabij Houdan. Hoe goed ik ga slapen, dat zien we, maar het klinkt minder comfortabel dan het aanvoelt eigenlijk. Sowieso was ik al blij een plaats te hebben gevonden en werd ik echt heel gastvriendelijk onthaald. Ik slaap in feite in een ruimte die van de parochie is. Onderaan zijn het “publieke ruimtes” en boven woont een jong gezin met 3 kindjes en een vierde op komst. Hele gastvrije mensen, ik mocht direct getuige zijn van een ‘creamomentje’ met het gezin. Vanavond mag ik bij hen aanschuiven aan tafel en komt Chantal ook langs. Chantal is een vriendelijke oma die voor de parochie werkt en die echt haar best heeft gedaan om iets te vinden voor me. Aan de telefoon had ik er al direct vertrouwen in dat ze me zou helpen. Je voelt dat snel, op wie je kan rekenen en aan wie je niets verder moet vragen. Zoals de dame die werkte voor de opvang van pelgrims in Chartres. Daar was het van: “je bent zo laat met je boeking, deze groep heeft al een maand geleden gereserveerd.” Duidelijk iemand die nog nooit zo’n tocht zelf heeft ondernomen. 😁 Maar misschien heeft ze wel een punt. Misschien had ik alles moeten voorbereiden op voorhand? Alleen heb je dan wel een schema waar je moet aan houden en is er geen ruimte voor iets onverwachts … Mja, ik weet het niet … wat ik wel weet is dat ik morgen aankom in Épernon en daarmee de tweede route (Arras-Épernon) afsluit en aan de Via Turonensis kan beginnen in Chartres!