80 dagen onderweg (geweest).

Toto, I have a feeling we are not in ‘Les Landes’ anymore.

Allereerst wil ik toch even gelukkige verjaardag wensen aan Otis. Als je dit leest, Otis, geniet van je dagje. 😂

De manier waarop de weg hier stijgt en daalt alsof het een kermisattractie is, en de magnifieke vergezichten spreken boekdelen. De vlakke uitgestrekte rechte lijnen van Les Landes hebben we duidelijk voorgoed ingeruild voor een stuk interessanter, maar soms ook best lastig terrein. Maar mijn god, wat is het hier wel heel mooi wandelen.

Deze ochtend kon ik het rustig aan doen. Eerst even douchen en om 7u.30 lekker aanschuiven aan de ontbijttafel. Om vervolgens, na een iets te rijkelijk ontbijt met brioche en geroosterd brood, verschillende soorten confituur en kiwi- en appelsap, terug gepakt en gezakt de baan op te gaan. Het was ongeveer 28 km naar Ostabat. Mijn laatste slaapplaats op de via Turonensis. Want ik zie Saint-Jean-Pied-De-Port echt niet als het einde maar als het begin van de het laatste stuk. Onderweg kwam ik twee levende slangen tegen. Heerlijk toch!? Zij waren duidelijk meer bang van mij dan ik van hen, het was dus maar een kortstondige ontmoeting, maar ik vond het fijn.

Ik wandel eigenlijk wel graag met de gps. Die geeft je haalbare doelen, ik geef even een voorbeeld. Als je weet dat je nog 16 km te wandelen hebt en de gps geeft aan “binnen 730 m naar rechts” en dan weet je dat je er nog maar om en bij de 15 km meer te gaan hebt. Wel jammer dat je in Apple Maps geen gpx files kunt inladen, maar goed. Een nadeel van het wandelen op gps is dat die je het wel heel duidelijk maakt wanneer je trager vooruit gaat dan wat gps heeft ingeschat. 😂

Hoewel ik het nog nooit heb gedaan, denk ik te kunnen inschatten, hoe bikram yoga voelt. Wat was het hier warm om zo te klimmen. De zon had geen medelijden met me vandaag. Ik zie hier ook overal bomen staan, behalve op de Compostela-wegen. Daar kennen ze het concept schaduw niet. En dan zwijg ik nog over bankjes. Die vind je quasi nergens. En als je er al tegen komt, dan is het voor mij althans op momenten dat ik ze niet nodig heb. 😂 Ze mogen alleszins iets talrijker zijn.

Maar al die zorgen vergeet je snel eens je boven bent. Wat een prachtige zichten, of heb ik dat al eens gezegd? Zie toch eens hoe mooi Ostabat op je ligt te wachten als je aankomt.

Vanavond at ik voor het eerst aan tafel met elf andere pelgrims. De soep was niet fenomenaal maar de rest heeft me wel goed gesmaakt. Een chaotisch boeltje maar het had alleszins zijn charme. Of dit een beeld geeft van hoe Spanje zal zijn? Geen idee, ik ben alleszins wel benieuwd. Op naar dat laatste stuk van 784 kilometer … 

5 reacties

  1. De slang is, door zijn emfatisch zichtbare vervelling, symbool voor vernieuwing. De opperlaag van de menselijke huis vernieuwd, oftewel vervelt, zich ongeveer elke 30 dagen. In jouw tocht zullen twee volledige cycli van vernieuwing zitten. Twee slangen…

  2. Waaw, mooi gezegd Sven. Geen favoriet van slangen, moet wel mooi zijn.
    Geniet van je prachtige tochten, ziet er fantastisch mooi uit. 🥰

  3. Nu wordt er van mij misschien ook iets poëtisch verwacht. Ik begrijp dat, want een mens kan niet normaal functioneren zonder verwachtingen. Als we helemaal niets verwachtten, zou het leven een grote chaos worden. Maar zoals R.L. Stevenson zei: “Reizen vol verwachtingen is beter dan aankomen”, zal ik dus hier niets poëtisch zeggen zodat je je reis vol verwachtingen kan verder zetten. Bluv’n goan, broere.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *