Bordeaux … eindelijk!

:nvdr: foto’s uploaden lukt nu even niet, dus voorlopig tekst only.
Weer een mijlpaal bereikt … Bordeaux. De volgende betekent ook het einde van de via Turonensis om vervolgens de dag erna te starten met het laatste stuk van mijn route. De fameuze camino frances. 

Ik vertrok deze morgen om 08:00 uur vanuit Macau. Het was een 23 tal kilometer naar Bordeaux. Maar voor een groot stuk niet op de officiële route omdat Macau ook helemaal niet op de route lag. Dus heel wat kilometers van veel beton- en asfaltwegen later bevond ik me terug op de juiste route. 

Om vervolgens Alex terug tegen het lijf te lopen. Hij was een uur later vertrokken, maar had verder op de route geslapen bij de zusters en de weg besloot ons nog een laatste keer te laten samen stappen. 

Toen we in Bordeaux aankwamen waren we allebei nog heel wat te vroeg. Hij voor zijn appartement en ik voor mijn maison du pèlerin. In het hartje van de stad. Dus hebben we nog wat gerust in een park tot plots zijn vrouw daar stond. Even kennis gemaakt met Syl en heb ik hen achtergelaten en voorgoed van Alex afscheid genomen …

Nadat ik geïnstalleerd was in de slaapplaats, kwam er een andere pelgrim binnen waarmee ik aan de praat raakte. Hij vroeg aan de uitbaters of ze tips hadden voor een museum. En die had ik wel, met dank aan Hélène en Louisette die tevens ook hadden gezegd aan de uitbaters dat ze de groeten moesten doen. Dus ik zei hem in het bassin des lumières is er wat van Gaudí en Dali te zien en André was overtuigd. Het enige nadeel … het was zo’n 4 kilometer verder. Oftewel 8 kilometer heen en terug. Maar goed we lieten ons niet afschrikken en ik ben blij dat we geweest zijn. Het was een gigantisch betonnen constructie voor u-boten uit de tweede Wereldoorlog. Daarin waren er videospektakels te zien die geprojecteerd werden op de betonnen constructie en op het water. Die video’s waren gemaakt met de werken van eerst Gaudí en daarna Dali op muziek van Pink Floyd en The Doors …  Ik vond het eigenlijk fantastisch allemaal.

In het terug wandelen opnieuw nog even Alex tegen het lijf gelopen met zijn vrouw. En daarna met André naar Le Marrakesh gegaan. Hij had zin in couscous … en het was echt lekker. Al was de muntthee in Montbazon toch beter.

Daarna wou André nog een biertje gaan drinken én besefte hij dat hij zijn hoed had achtergelaten. Dus moesten we nog terug en dat was met een deadline want om 22:00 sluit de herberg. We moesten op tijd terug zijn. Het was nipt, laat ik het zo stellen. Nu lig ik in mijn bed. 36 kilometer in de benen en morgen wacht er mij een lange etappe naar Le Barp. Het begin van Les Landes. Ik moet eerlijk zijn, ik kijk er niet echt naar uit. Ik moet heel vaak eten meenemen omdat er niets te vinden valt … alleen al daarom. 😂Bordeaux was wel heel fijn vandaag. Dus ik kan daar nog wel even op teren.