Enkele voordelen van vroeg op de slaapplaats aan te komen …

Vandaag vertrokken Hélène met haar karretje en Louisette al om kwart na zeven richting Margaux. Trouwens wel extra respect hoor voor Louisette. Die dame wandelt een vlotjes 30 kilometer aan 11-12 minuten per kilometer en ze wordt dit jaar 80.

Omdat 7 uur onmenselijk vroeg is, zat ik pas om 7:30 aan de ontbijttafel. Het was bovendien maar een 18 kilometer naar mijn slaapplaats, de voorlaatste halte voor Bordeaux. Misschien een stopplaats die overbodig was als je het achteraf bekijkt. Maar goed, ik heb onderweg wat geëxperimenteerd met foto’s in de mist. Helaas waren er nergens gorilla’s te zien.

Halfweg de route had ik beide dames ingehaald en hebben we de rest van de etappe samen gewandeld. Sympathieke vrouwen die me maar wat graag advies hebben gegeven als ervaringsdeskundige pelgrims.

Gisteren werkte er in de gîte niet één radiator. Dus verbaast het niemand dat veel van mijn natte spullen deze morgen nog steeds niet droog waren. Dat is alleszins een voordeel van vroeg aan te komen. Kan je alles in de zon hangen hangen en goed laten drogen. 

En wie komt vervolgens enkele uren later toe, net toen ik begon te denken dat ik de halte voor mezelf zou hebben. Alex, de Nederlandse pelgrim die ik in Aulnay heb ontmoet. Eveneens de man die op een komische wijze luid snurken kan. Dus dat belooft. Mijn oordoppen liggen al klaar. Zopas heb ik vernomen dat er wellicht nog een derde (nog anonieme) pelgrim onderweg is.

Ik heb een nieuw kaartje afgewerkt, eten gehaald en voor de rest rust ik gewoon wat. Ook dat is een voordeel van zo’n korte etappe. Heb je tijd voor andere dingen dan wandelen en kan je echt je benen wat sparen want morgen en overmorgen staan er twee etappes van ongeveer dertig kilometer op het programma.