80 dagen onderweg (geweest).

Twee etappes in een …

De halte jacquaire in Chenay was vrij klein. Een ruimte die zowel dienst deed als slaapzaal, salon en ‘keukentje’. Lees: er stond een microgolf, een waterkoker en er was een wasbak.

Het spreekt voor zich dat als je in die ruimte met zijn drieën doorbrengt dat je eigen leefruimte klein wordt. En toch voelde dat niet aan als een probleem. De microgolfmaaltijd was maar zo zo, maar dat was echt de enige optie dus was ik eigenlijk wel blij die te hebben. 

Deze morgen waren we met zijn drieën al vroeg uit de veren. Ik geloof dat we ongeveer om 8u30 reeds terug onderweg waren. En dat was vroeg wetende dat de dames eigenlijk maar een vrij korte etappe voor de boeg hadden. We kwamen dan ook al om 12 uur aan in Melle, hun eindstation. Onderweg was er wat onenigheid. Ik wilde de route volgen die ik gedownload had op de site van het Vlaams compostelagenootschap en Cindy wou per se haar boek volgen. Ik geloof dat er recent enkele veranderingen aan de route zijn doorgevoerd. En los van het feit dat niet iedereen daar even blij mee is, zorgt dat ervoor dat er dus effectief bij momenten meerdere aangeduide Compostela-routes zijn. 

Desondanks het feit dat ik nog bijna dubbel zoveel kilometers te doen had, ben ik hen uiteindelijk wel gevolgd. Vooral omdat ik nog geen goed idee had hoe afscheid te nemen, als ik heel eerlijk ben. 😂Beatriz en Cindy zijn – met uitzondering van Astrid in zeker zin – de personen waarmee ik al het langst deze route heb gedeeld. De eerste pelgrims die net als ik de hele tocht afleggen … het was leuk. 

Maar als ik eerlijk ben, is het nu ook leuk. Vandaag heb ik zo’n 35 kilometer op de teller. Ik heb postzegels gekocht in het lokale postkantoor en ben daarna naar mijn halte voor de avond doorgestapt. Maison d’art wachtte op mij. 

Het verschil met gisteren kan bijna niet groter zijn. Ik kom hier toe en er wacht een superlieve vrouw mij op. Ze stelde vragen over mijn tocht en leek oprecht geïnteresseerd te zijn en zei me daarna: “Kom ik toon je jouw huis voor deze avond.” En ze meende het nog ook. Een heel huis voor mij alleen, met een ingerichte keuken (met oven), drie slaapkamers (ik mocht kiezen) én een wasmachine. 

Ik wist wat ik ging doen. Eerst een hoop verse groenten halen. Daarna alles in de oven. Vervolgens alles in de wasmachine en tot slot de altijd heerlijke douche. En zo geschiedde het. De meester van Maison d’Art te Brioux-sur- Boutonne voelt zich eigenlijk wel in zijn nopjes. Zelfs al staat er nu ruim 35 kilometer op de teller. 😅

2 reacties

  1. Je klinkt heel blij… En dat ben ik dan ook als ik je verhaal lees zoontje. En dat rode bolletje gaat gestaag naar beneden. Goe bezig.. 🥰😘

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *