De vroege pelgrim vermijdt de regen.

Ik was vandaag om 8:30 al de baan op. De vrouw had gevraagd of ik voor 9 uur wilde vertrekken want ze had vanavond nog pelgrims te ontvangen en ze kon de kamer maar voorbereiden nadat ze de kindjes naar school had gebracht. En ik was sowieso vroeg wakker dus heb ik ervoor gezorgd dat ze zeker genoeg tijd had. Gisteren zei ze dat ik wel erg discreet was, dat ze zelfs niet zeker was of ik al aangekomen ben. En deze morgen ben ik even discreet vertrokken. Geld in de spaarpot achtergelaten, het boek ingevuld met een woordje van dank en weg was ik, de baan op. 

Dat het vroeg was, is misschien de reden waarom ik zoveel dieren tegen ben gekomen onderweg. Hazen en konijnen schrokken telkens weer op toen ik voorbij kwam. Misschien had ik het aantal herten moeten tellen dat ik onderweg tegenkom. Dan kon ik er vandaag 3 aan de teller toevoegen. Een koppel herten had me niet horen aankomen, dus schrokken ze wel toen ik plots bijna naast hen stond. Echt wel fantastisch om te zien eigenlijk, hoe elegant die herten wegspringen. 
Door de kortere etappe (21 km) en mijn vroege vertrek, kwam ik wel net toe op mijn slaapplaats vanavond net voor er een hevige regenbui losbarstte. Dat was mooi meegenomen om die te kunnen aanschouwen onder een dak, in plaats van daarbuiten tussen de elementen.

Jullie hebben me al even niet meer horen klagen over slaapplaatsen hé. Wel het lijkt voorlopig effectief zo te zijn, dat het makkelijker gaan na Tours. Want nu ligt alles al vast tot en met zondagavond. Ik heb nog geen andere pelgrims ontmoet maar blijkbaar zitten er enkele een dag voor me en zijn ook een dag na me mensen onderweg. Ik kom ze vast wel nog tegen. Tot voorbij Poitiers ben ik alleszins voorzien van slaapplaatsen. Jammer dat Sven niet alles heeft laten vallen om me in Poitiers te kunnen opvangen, maar goed 😝😉.

Vandaag slaap ik in Les Ormes bij een meneer waar ik geen meneer mag tegen zeggen. En wat voor een fantastische mens is dat weer eigenlijk. Je doet zoals je thuis bent, zegt hij. Hier is de douche, daar heb je vast wel zin in. Kom geef je kleren maar ik ga die in de wasmachine gooien … maar eerst een tas koffie. Gastvrijheid om u tegen te zeggen. 

Hij was ook grote fan van mijn schilderijtje. Mijn nieuwe postkaart, hij trok er een foto van en stuurde die door naar zijn vriendin. “C’est génial”. Zijn woorden, niet de mijne. Ik liet het kaartje bijna achter, maar dan blijf ik maar achterlopen voor jullie. En dat is ook niet de bedoeling. 

Nog eens ongelooflijk bedankt aan iedereen voor jullie steun. Ik blijf tekenen en schilderen. Dat moet wel anders krijg ik geen avondeten van André hier. En ja dat heeft hij me letterlijk gezegd toen ik voorstelde te helpen.