Stijn en de vier beginnersfouten.

Lieve mensen, ik moet op mijn woorden terugkomen. Onderweg van Épernon naar Chartres liep ik bijna de hele tijd tussen de knalgele koolzaadvelden. Dus de indruk die ik had dat de boeren andere zaken teelden, die was verkeerd. Men zou gerust kunnen zeggen dat mijn steekproef niet statistisch significant was. Maar dus slaap vannacht gerust op twee oren. We zitten nog niet meteen zonder koolzaadolie, hoera!

De weg naar Chartres was bewolkt en behoorlijk winderig. En vandaag heb ik mezelf betrapt op niet één maar meerdere beginnersfouten. 

Het begon deze morgen eigenlijk al. Want hoewel ik in de priorij niet mocht bij de zusters zitten voor het avondeten (foto van ik en mijn vrienden tijdens het diner), vonden ze het niet nodig om me weg te houden van de dames bij het ontbijt. 

Al snel aan de praat geraakt met de Engelstalige zusters, want die wilden natuurlijk wel eens weten wat ik daar kwam doen. Daardoor werd het snel al wat later dan ik had gewild en ik moest mijn rugzak nog maken. Dus rookie mistake 1: altijd je rugzak maken voor je gaat slapen. 

Dan maak je allicht de tweede beginnersfout minder snel. Je regenjas niet onderaan in je rugzak proppen.

Want rond de middag tussen de gele koolzaadvelden gingen de hemelsluizen open. Dus moest ik me spoeden om mijn rugzak droog te houden en zoals we allemaal weten is haast en spoed … 

Ik had alles gefixt en was opnieuw vertrokken richting Chartres in de regen, tot ik ongeveer een kilometer verder twee hondjes tegen kwam. Die twee deden me denken aan een hond die ik gisteren niet mocht aaien, de eigenaars dachten dat het door mijn stok kwam. En plots besefte ik dat ik mijn trouwe houten metgezel niet bij had. Dus … deze jongen terug vanwaar hij kwam. Mijn houterige vriend was vast blij me terug te zien. Maar tot overmaat van ramp heb ik daardoor ook de kans gemist om twee hondjes te aaien. Gelukkig is Chartres zelf vrij toeristisch en lopen er genoeg viervoeters rond die mensen aan de leiband bij zich hebben. En dat was meteen ook de derde beginnersfout: zorg dat je alles terug mee hebt.

Onderweg naar Chartres nog wat U15 koers meegepikt. Afgezien daarvan verliep de route zelf vrij vlekkeloos hoor, allez ja, misschien moet ik nog een vierde en laatste beginnersfout vermelden: ik had vandaag maar een half litertje water bij me. Ik had mijn bidons vergeten aan te vullen bij het maken van mijn rugzak. En dat was erg dom. Water tekort komen tijdens de tocht is lastig, want op de routes zelf loop je quasi heel de tijd tussen velden en in bossen. Gelukkig was het geen dorstig weer en kon ik gewoon met open mond rondlopen. 😅

In de kathedraal mijn stempel opgehaald en even alles – wat niet in stellingen stond – aanschouwd. Ook nog gezocht naar het labyrint maar dat stond vol met stoelen. Die gaan blijkbaar alleen op donderdag aan de kant, en vandaag was geen donderdag. Nu ja, de zusters in Épernon vonden er sowieso al niet veel aan, ze noemden het een ‘poor man’s pilgrimage’. Hun woorden, niet de mijne. 

Alles is hier gesloten, dag van de arbeid en zo, maar het crèpe-restaurantje dat Astrid heeft gevonden voor me was gelukkig wel open. Door omstandigheden hadden ze heel wat verse groenten en opties van hun kaart niet meer. Dag van de arbeid na een weekend en zo, wisten ze me hier te vertellen, maar het heeft me echt gesmaakt. En dan nu wat gaan ‘uitbuiken’ in mijn hotelkamertje in Hôtellerie Saint-Yves (aan een pelgrimstarief overigens), zodat mijn benen morgen de vermoedelijk 31 kilometer aankunnen. Een slaapplaats heb ik nog niet kunnen vastleggen. Dag van de arbeid en zo, niemand neemt dan een telefoon op. Een dag gewijd aan werk betekent uiteraard dat je niet mag werken. 😉